Zo langzaam dat de tijd ging toen ik zwanger was, des te sneller vliegt de tijd nu voorbij. Deze maand is Nore alweer acht maanden. Wat dus wilt zeggen dat wij begonnen zijn met het geven van de eerste hapjes. Wij hebben ervoor gekozen om Nore het eerste halfjaar uitsluitend borstvoeding te geven. Zoals ik in mijn vorige blog schreef, ben ik gezegend met een goede melkproductie, dus de keuze voor uitsluitend borstvoeding was dan ook geen probleem. Nore had hier voldoende aan en ze groeit goed. Echter heeft ze, nu ze ouder wordt, meer nodig dan alleen maar melk. De eerste hapjes zijn dus een feit.
Na wat gelezen te hebben in boeken als ‘Lust ik wel!’ van het Voedingscentrum en ‘Easy Peasy’ van Claire van den Heuvel en Vera van Haren, hebben we besloten om Nore als eerste hapje bloemkool te geven. Persoonlijk word ik van het introduceren van voedsel onzeker. Krijgt ze voldoende? Is de voeding gezond genoeg? Moet ik alles zelf maken? Kortom, ik wil het gewoon goed doen. Hoewel het internet vol staat met informatie, ik een uitgebreide boekenkast heb met kookboeken voor jong en oud, worden mijn vragen toch niet beantwoord. Dit komt omdat er geen eenduidig antwoord is. Sterker nog, je leest ook veel tegenstrijdige argumenten om juist wél of juist nog niet met bijvoorbeeld brood te beginnen. Daarnaast is het advies van het Consultatiebureau om de site van het Voedingscentrum door te spitten, hier kan mijn onzekerheid dus ook niet mee weggenomen worden.
Terugkomend op het eerste hapje, de gepureerde bloemkool, Nore vond het spannend, leuk en vooral erg vreemd. Niet gek natuurlijk om opeens iets anders dan melk te proeven. Dat ze het dan ook niet meteen lekker vond begreep ik maar al te goed. We gaven haar niet meteen elke dag groente, maar zijn dit langzaam gaan opbouwen. De bloemkool kreeg ze daarom een aantal keer per week aangeboden. Het eten ervan ging steeds beter en na een tijdje smikkelde ze de bloemkool lekker op. Na de bloemkool kwamen de wortelhapjes en in de loop van de tijd zijn we gaan variëren met allerlei soorten groenten zoals broccoli, courgette, pompoen, avocado, etc. Toen de groenten geen probleem meer waren, werd ook het fruit geïntroduceerd. Door de zoete smaak van fruit, heeft ze hier niet aan hoeven wennen en was dit meteen een succes. Aardbei, banaan, mango, etc., het gaat er allemaal in.
Door mijn onzekerheid hadden wij de eerste tijd niet echt structuur in het geven van hapjes. En bleef borstvoeding lange tijd de hoofdvoeding. Ik wist dat dit moest veranderen en ook zag ik aan Nore dat ze meer wilde. Nore is geen mager meisje die aan voedsel te kort komt, het tegendeel is waar. Nore is een lekkere flinke baby die netjes boven de groeicurve groeit. We moeten alleen de borstvoeding als bijvoeding gaan zien. En dit gaat steeds beter, Nore krijgt nu drie maaltijden op een dag en af en toe een tussendoortje. We zijn zelfs van vier borstvoedingsmomenten naar drie momenten gegaan! Ik moet meer vertrouwen krijgen in Nore en vooral in mijzelf. Ik doe het goed!
In principe maak ik alle voeding voor Nore zelf, van verse producten. De porties die ik over heb vries ik in met behulp van een ijsklontjesvorm. Zo heb ik meestal iets achter de hand en hoef ik niet elke avond apart voor Nore een hapje klaar te maken. Maar ook ik ben een werkende mama, die soms even niet de tijd of de juiste groenten in huis heeft. Een (biologisch) potje is dan een uitkomst.
Op dit moment krijgt Nore vooral nog (gepureerde) groenten en fruit, maar langzamerhand worden ook brood, aardappel, rijst, e.d. toegevoegd aan haar menu. Ik heb mijn weg in het babyvoedingsdoolhof nog niet helemaal gevonden, maar Nore te zien genieten van allerlei nieuwe smaken die ze mag ontdekken, helpen mij een eind op weg. Mijn onzekerheid zit hem naast het goed en gezond willen doen, ook in angst. De angst dat ze zich verslikt of erger... Hoe gaan andere mama’s hiermee om? Hopelijk kan ik binnenkort een blog schrijven over de uitkomst van mijn zoektocht, met bijvoorbeeld succesvolle recepten. Maar in de tussentijd zijn alle tips welkom.